الفصل الخامس





الحلم اتكرر...

ماسكه فاس...بكسر بوذا...الف...القى بابا ورايا...فى ايديه سكينه...بيجى ناحيتى...

لكن فجاءه...بيجى احمد من وراه...بيعدوه عنى...ويمسك ايدى...ويجرى بيا بره البيت...

نركب عربيته...ويفضل يسوق...لحد منوصل مكان جميل قوى...

ويفضل يسوق ويسوق...وانا افضل بصالوه...





المرادى مقمتش مفزوعه من الحلم...بس حسيت انى متلخبطه...

مش فاهمه حاجه...ليه الحلم اختلف عن كل مره...

ليه احمد ظهر فى الحلم...واشمعنا دلوقتى...

يمكن عشان كلمتوا قبل ما انام...او يمكن هو اللى هيساعدنى...

قطع تفكيرى صوت ماما وهى بتخبط على باب اوضتى وبتقول...

"روزى...روزى...الحقى يا روزى باباكى عمل حادثه وفى المستشفى...قومى عشان هنروحله"

اتخضيت لما سمعت كده...بس مكنتش عارفه افرح ولا احزن...

افرح ان بابا مش هيقدر ياذينى على الاقل لفتره...

ولا احزن عشان بابا عمل حادثه...

غيرت هدومى بسرعه...ورحت مع ماما وستيف للمستشفى...





قبل ما ادخل الاوضه... اللى فيها بابا...

حسيت بخوف شديد...ولقيت نفسى بردد الكلمات... اللى قالهالى احمد..

لحد مدخلنا الوضه...

الحادثه كانت بسيطه...بابا حصلوه شوية كدمات بس...

ماما وستيف جريوا على بابا...قعدوا يبوسوا فيه ويكلموه...

وانا قعدت على كرسى جمب السرير...وحاولت مبصلوش...

بابا : مقولتليش ليه يا روزى انك كسرتى التمثال

اتلخبط اول مسمعت سواله...خوفت...مقدرتش ارد

بابا : مقولتليش ليه

انا (بخوف) : خفت...

بابا : من ايه؟؟؟

انا : منك

بابا (باستغراب) : منى....ليه؟؟

انا : خفت تأذينى

بابا : ائذيكى...روزى انتى كنتى قصده تكسرى التمثال؟؟؟

انا : لا...خالص...وانا قايمه من النوم ايدى جت عليه بالغلط...فوقع اتكسر...

بابا : تانى مره لما تحصل حاجه زى دى...تيجى تقوليلى...ومتخفيش منى

انا : حاضر يا بابا

بابا(بابتسامه) : اول مترجعى البيت...خدى تمثال بوذا اللى فى اوضتى...

وحطيه فى اوضتك...وروحى المعبد استسمحى بوذا...على اللى عملتيه...

استغربت...بس كده!...بابا مش هيعقبنى!...

شكل الحكايه عدت على خير خلاص

بابا انسان متدين...بيحترم كل الاديان ويقدرها...لكن لو حد غلط فى دينوا...مستعد يقتلوا...

الا الدين...الا بوذا...





انا فرحانه ان الحكايه عدت على خير

رجعت البيت...دخلت اوضة المعبد...وقفت قدام بوذا...بصتله للحظات...

لقيت نفسى بقولوا بكل يقين

"مش انت اللى عملت كدا...مش انت اللى حميتنى"

دخلت اوضتى...وقعد افكر...

ليه اله يستجيب لواحده مش بتؤمن بيه

حاجه جوايه بتقولى ان مش بوذا اللى حمانى

اله احمد هو اللى حمانى

يمكن حمانى استجابه لدعاء احمد

يمكن بوذا...لا مش بوذا...

وقتها قررت ان اقراء عن الدين...اللى رب فيه...

بيحمى واحده مش بتؤمن بيه...



يتبع...